Wat je moet weten over mierikswortel uit de moestuin

EETBARE TUIN * Mierikswortel, leek me leuk om te proberen. Plantje gekocht en dat groeide goed: het werd een grote plant, ondanks wat slakkenvraat. Omdat ik vooral ben van ‘eerst doen en daarna pas inlezen’, kwam ik erachter dat het allemaal anders had gemoeten… Ik laat je weten, wat ik had moeten weten.

Mierikswortel, ik hou d’r van. Die wasabi van Noord-Europa is een heerlijk pittige smaakmaker. Dus ik plantte een plant. En toen? Leerde ik pas hoe mierikswortel ‘werkt’.

1. Niet de hele plant rooien

Ten eerste heb je dan veel wortel om te verwerken/bewaren, ten tweede kan elk los stukje wortel uitgroeien tot een nieuwe plant. Mijn moestuin is niet zo enorm, dus hmm… eens kijken hoe dat volgend jaar uitpakt. Update: die groeit inderdaad door, maar je geen zorgen, ik dacht dat ik er alles uitgehaald had, maar heb nu al een 4 x zo grote plant. Dus dat wordt weer een andere zorg tezijnertijd 😉

Ik heb nu dus met een riek de hele plant met (zowat) alle wortels eruit gehaald. Je schijnt beter af en toe een wortelstukje voor gebruik uit de grond te halen (al vraag ik me af hoe dat in de praktijk gaat, voor elke kookbeurt graven?).

2. Mierikswortel kun je inmaken of invriezen, maar dan verliest-ie aan smaak

• Je kunt de wortel bewaren in een vershouddoosje in de koelkast, dan blijft-ie zo’n 3 weken vers.
• Ook kun je ‘m bewaren in de vriezer, dan blijft-ie 6 maanden vers.
• Je kunt ‘m inmaken door ‘m te raspen (zie punt 3!) en met azijn en zout in een jampot(je) bewaren. Deze ingelegde mierikswortel is minstens een maand houdbaar in de koelkast. Na opening redelijk snel opgebruiken.

Recept:

1. Mierikswortel schoonmaken, schillen en fijn raspen.
2. De geraspte wortel vermeng je met wat zout en een scheut azijn tot een pasta.
3. Schep in (gedesinfecteerde) pot, dek volledig af met azijn en sluit goed af.

3. Als je mierikswortel raspt, tranen je ogen erger dan bij ui snijden of peper in je oog

Het vrijkomende vocht uit een kraakvers geoogste wortel is vreselijk scherp las ik op allerlei fora en blogs. Er werd aangeraden de mierikswortel te schillen en te raspen bij een open raam of zelfs helemaal buiten.

Ik deed het buiten. Viel mee. Je moet gewoon niet boven dat raspen gaan hangen en niet met je neus in het bakje.

Ik gebruikte de medium-rasp, dus niet de hele grove. Vooral de dikkere, stevigere stukken wortel raspten het best. Mierikswortel is heel langvezelig van stuctuur en ook best plakkerig. Het is moeilijk uit de rasp te schrapen. Het grappige is dat zodra je er ook maar een pietsje azijn bij roert, het meteen een soort zalfachtige pasta wordt.

Je hebt trouwens best veel wortelstukjes nodig om een klein potje te vullen, bijna mijn hele worteloogst ging eraan op, op de stukjes na die ik in de vriezer had gestopt bij wijze van experiment.

Nog wat weetjes over mierikswortel

• Bevat veel vitamine C en ook vitamine B en kalium.
• Mierikswortel niet koken.
• De plant schijnt mooi wit te bloeien.
• Smaakt geraspt goed bij salades met biet of aardappel, en is ook lekker in een mayonaise, of gemengd met slagroom en geraspte appel.
• Het is een aanwinst voor de vasteplanten-moestuin
• Ook het verse blad is eetbaar. TIP: droog het voor in je kruidenmix
• De wortel kun je in stukjes knippen/snijden > drogen > vermalen tot smaakpoeder

Meer lezen over de eetbare tuin

• Recepten met bramen, druiven en vijgen
• Kwarktaart met frambozen
• Jam van paardenbloem
• Eetbare bloemen uit je eigen tuin of buurt