Niemand kon op deze doordeweekse dag met me mee, dus wandelde ik een heerlijk solo-rondje door het bos bij Ruurlo in de Achterhoek. Het voorjaar piepte overal op. Tussen de oude bladeren verscheen jong groen, vogels zaten elkaar in de boomtoppen te lokken met luid gefluit en de bladknoppen stonden op uitbarsten. Zo fijn.
Deze wandeling beschreef ik in 2018 voor de ANWB Kampioen, voor een serie over wandel- en fietsroutes. Bij elke aflevering maakte ik een Nature Flatlay, van vondsten die ik op elke tocht vond.
- Beginpunt: Station Ruurlo
- Lengte: 7 kilometer
- Combineren met: Doolhof Ruurlo, de CactusOase (april t/m oktober) of het klimbos en kabouterpad bij De Heikamp. En: het museum MORE in kasteel Ruurlo.
- Routebeschrijving: scroll naar beneden
Op een wandeling begin april kan het vriezen of dooien. Maar vandaag schijnt een waterige zon en is het droog. Ik loop vanaf het station richting het dorpshart van Ruurlo. De kraaien cirkelen luidruchtig rond de toren van de Sint-Willibrorduskerk en een specht drilt ergens driftig in een boomstam.
Bij café-restaurant De Luifel staat er hazelnootgebak op de kaart. Joh! Dat heb ik al jaren niet meer geproefd. De serveerster zet me een torenhoog gebakje voor, waar ik de hele tocht op kan teren.
En daar ga ik, het bos in, langs een paar oude bomen die met hun dikke wortels in de aarde grijpen.
Het komt allemaal langzaam op gang, die voorzichtige kleur in de natuur, het fijn om de lente te spotten. Bladknoppen. Frisgroene kruiden die tussen het gebladerte omhoog piepen. Ontluikende bloesem.
Hier stroomt de Baakse Beek, richting de IJssel. Ik raap wat dennenappeltjes van de Japanse lariks van het pad, die zijn er na de laatste storm afgewaaid.
De Hessenweg is een lange laan. Er groeit vrijwel niks onder beuken erlangs, omdat ze nogal dominant zijn. Met hun gladde stammen met ‘ogen’ maken ze zo’n oude weg mysterieus en gewichtig.
Even voorbij pannenkoekenboerderij De Heikamp ligt een bijzondere plek in het bos: een onvervalste zevensprong. Ooit stond hier midden op het kruispunt een molen. Nu ligt er alleen nog een heuveltje. Ik klim erop en kijk uit over de hei.
Via de Spijkerdijk kom ik op de Hillebrandsweg, die uitmondt in een zandpad. Aan weerszijden staan wat Saksische boerderijen langs de glooiende akkers. Ze hebben allemaal rood-groene luiken met een streepje wit, want ze behoren tot het landgoed van Huis te Ruurlo.
Dit is het eindpunt van de wandeling. In het landgoedpark kondigen de fluitende vogels aan dat de lente binnenkort echt weer gaat komen.
Beschrijving van deze wandeling rond Ruurlo
Op de website van de ANWB staat de volledige beschrijving.