Dahlia’s planten: het kan vanaf medio mei! De IJsheiligen zijn dan namelijk voorbij. Dat zijn immers de dagen waarop het nog kan vriezen: 11 tot en met 14 mei. Daarna kunnen dahlia’s pas de grond in. Ik kijk elk jaar enorm naar dat moment uit. De dahlia’s komen op de lege plekken in mijn borders.
Dahlia’s kunnen niet tegen vorst, want ze hebben Mexicaanse roots. Vandaar dat je dus moet wachten tot de dag dat het niet meer vriest ’s nachts.
IJsheiligen
In Nederland noemen we dat cruciale moment ‘IJsheiligen’, naar de heiligen die op deze dagen van medio mei worden geëerd in de katholieke kerk. In de Duitse taal wordt de uitdrukking “Pflanze nie vor der kalten Sophie” gebezigd. Daar wordt de datum 15 mei ‘Koude Sophie’ genoemd, naar de beschermvrouwe tegen de nachtvorst. Er werden eeuwen geleden op 15 mei ook wel vuren gestookt om dit moment te vieren.
Nachtvorst
In 2018 stond ik al op 13 mei mijn geliefde bloemen in te graven. De weersvoorspellingen waren goed, het zou gaan regenen die avond, dus ik durfde het aan. In 2019 had ik dat ook gedaan en toen… kwam er toch nog vorst en raakten mijn planten wat aangetast: de blaadjes worden dan direct slappe pap en sterven af en bij jonge planten kan dat fataal zijn.
Van vorst kunnen vooral de dahliaplanten helemaal slap gaan hangen en acuut verwelken. Een sappige groene plant ziet er dan ineens uit alsof er kokend water over is uitgegoten. Ook de knollen kunnen er op de lange duur niet tegen, daarom moeten ze in de winter uit de grond.
Dahlia DIY
TIP: bekijk mijn Dahlia DIY-filmpje op IGTV over knollen checken na de winteropslag en oppottten in huis (de planten in april al laten opgroeien) en het tweede deel over dahliaknollen en opgepotte planten in de vollegrond zetten na IJsheiligen.
April: binnen dahlia’s planten
In mijn vorige tuin had ik enorme last van slakken. Zodra een eerste scheutje groen van een dahlia op popte uit de grond, werd het direct door deze slijmerds afgegraasd. Vandaar dat ik sindsdien in april de knollen alvast oppot. Dan kunnen ze groeien tot een plant waar de slak nog wel aan kan knagen, maar die ze niet meer volledig klein krijgen.
Omdat ik ook wil weten wat er in mijn nieuwe tuin gebeurt qua slakkenvraat, heb ik toch een paar knollen wél zo in de grond gezet. Een week na planten zijn die scheutjes nog niet aangetast. Fingers crossed… Van een kleinere plant is wel wat gevreten…
Bij voorkeur pot je dahlia’s voor in een potgrond die niet al te veel voeding bevat, bijvoorbeeld oude potgrond vermengd met zand uit de tuin. Anders schieten ze te snel omhoog en worden het rare sprieten. Dat is bij mij alsnog gebeurd, niet erg, maar dan moet je ze de planten dus ’toppen’. Dat betekent dat je van de grotere stelen de middelste topscheut verwijdert tot de eerste ‘oksel’ van bovenaf. Op Youtube kun je filmpjes vinden hoe dat moet.
Mei: buiten dahlia’s planten
Planttijd! Zet knollen en/of planten op circa 30 tot 40 centimeter afstand van elkaar. Kijk verder naar de hoogte en de juiste plek in de tuin: sommige planten worden hoger dan een meter, andere nog geen halve meter.
Zelf had ik al best wat dahlia’s. Na een bezoek aan Fam Flower Farm vorig jaar, raakte ik nog weer enthousiaster over deze über-vrolijke bloem en bestelde ik in hun webshop een aantal van mijn lievelingen die ik vond passen bij ons huis, een oude boerderij met rieten dak. Ik heb het idee dat rode soorten daar goed bij matchen, toch stoer:
- Gerry Scott – een spindahlia in donkerrood met een licht hart – 100 centimeter
- Fired Up – grote, volle, puntige bloem in oranje met gele puntjes – 110 centimeter
- Veronne’s Obsidian – een puntig donkerrood bloempje met een geel hart – 70 centimeter
- Café au Lait – een volle crèmekleurige bloem – 100 centimeter
- Jowey Mirella – en donkerrode pompon – 90 centimeter
- Fire Pot – een volle vurige bloem met roze-, geel- en paarstinten – 50 centimeter
- Uchuu – een volle, felrode grote ietsje puntige bloem – 80 centimeter
Linda en Marlies van de kwekerij waren zo aardig om me een doos extra knollen te sturen voor mijn nieuwe tuin: een doos vol, maar (geniepig!)… zonder naamkaartje. Een verrassingspakket dus, en ik ben zoooo benieuwd wat daar allemaal uitkomt 🙂
Begin dit jaar overleed mijn schoonvader. Hij was ook tuinliefhebber en een enorme dahliafan. Ik heb me over de knollen onfermd die hij vorig jaar voor de vorst uit de zijn grond heeft laten halen door mijn man en keurig gehuld in krantenpapier in een kartonnen doosje op zolder had gezet. Hij had wat lagere donkerrode exemplaren en roze cactusdahlia’s.
Van Sprinklr kreeg ik een setje planten cadeau om te proberen in mijn tuin en jawel hoor, ook daar zat een (biologisch geteelde) dahliaknol in. De gele Golden Emblem, die 100 centimeter hoog wordt.
Ik kon nu dus zo’n 40 dahlia’s planten. Ahum.
Mijn voortuin heb ik nu tot experimenteertuin uitgeroepen. Daar staan mijn eigen oude dahlia’s die tijdens de verhuizing door elkaar zijn gehusseld, de dahlia’s van schoonpa en de onbekende knollen uit Lisse.
De dahlia’s waarvan ik zeker weet wat het zijn, staan in een zijborder en in de achtertuin.
Juli: genieten
De planten gaan in juli bloeien en blijven dat doen tot de eerste vorst zich aandient. Het zijn geweldige snijbloemen en het is juist goed om de bloemen weg te knippen, want zo gaat er juist nog meer bloeien.
Dus zet je huis vol en maak toffe boeketten!
Oktober/november: rooien
Zodra de eerste nachtvorst is geweest, of iets daarvoor, graaf je de knollen uit. De schoongeschudde dahliaknollen gaan dan gelabeld in een doos met krantenpapier in een kast. Op een koele, droge maar niet te warme plek (dan drogen de knollen uit). Niet in de schuur, want daar kan het alsnog vriezen.
Meer lezen over dahlia’s planten
- In het Dossier Dahlia staan alle dahliablogs op een rijtje