SERIE AFVALVRIJ LEVEN * In onze bijkeuken stapelen de plastic frisdrankflessen zich op. Die komen via statiegeld in een hergebruikcyclus terecht, maar ik wil minder plastic in mijn huishouden. En als je die flessen per 4 koopt, heb je ook nog verpakkingsmateriaal. Ik ben dus begonnen met het maken van mijn eigen frisdrank. Gezonder, met minder plastic.
Als je tot voor kort onze koelkastdeur opende, zag je staan: een anderhalve literfles Coca Cola Light en een evenzo grote fles Saskia-bruiswater van de Lidl. In de bijkeuken stonden hele pakken van deze flessen als voorraad opgestapeld. Wij wonen redelijk ver van een supermarkt, vandaar.
Nu zie je in de koelkast twee glazen flessen met een gele en bruine drank en een fles bruiswater, gemaakt met een speciaal apparaat dat in de bijkeuken op het aanrecht staat.
Ik ben sinds enkele maanden op verschillende fronten mijn eetpatroon en huishouden aan het bekijken op afval. Daarnaast heb ik altijd al aandacht voor gezond eten. Toch dronk ik gek genoeg nog steeds die chemische light-drank. Is er ooit ingeslopen en een gewoonte geworden.
Mijn eigen frisdrank
Daarom was mijn uitdaging nu: van die frisdrank én van het plastic af!
1. Kombucha
Dat bruine en gele drankje in mijn koelkast is kombucha. De bruine is wat zoeter en de gele is wat bitterzuur. Deze heb ik gemaakt met zeer zoete zwarte thee en de tweede met gewone appelsap uit een fles. Daar heb ik een soort rubber plak – een zwam die ook wel SCOBY wordt genoemd – bijgedaan. Die heb ik 2 tot 3 weken laten leven op de suiker in die thee en dat sap. In die periode fermenteert de suiker (= zet die om in enzymen, zuren, gisten en vitamines) en ontstaat een gezond drankje vol probiotica, die goed zijn voor je darmen. Dus die hele zwik suiker is er grotendeels uit verdwenen.
Ik vind het goed smaken. Zeker als je het aanlengt met bruiswater, want dan heb je een soort Aperol. Ik doe het in een wijnglas met wat kruiden en een vrolijke eetbare bloem uit de tuin en dan heb ik ineens een ultracoole, alcoholvrije borrel in handen. En ook als ik ’s middags even wat wil drinken, neem ik een glas kombucha met bruiswater.
Zo’n kombucha-zwam kun je het beste van iemand krijgen die ook kombucha maakt, ik kreeg hem van mijn collega Nienke. Als je zoekt op internet vind je vele webwinkels die het aanbieden en ook allerlei recepten. Op een gegeven moment gaat die zwam zich vermeerderen: er komt een tweede plak op. Die kun je verknippen om uit te delen. Ook kun je een teveel aan zwammen op de composthoop gooien en ik hoorde zelfs van mensen dat de hond ze graag lust.
Iets meer over kombucha staat in dit artikel van mijn collega-blogger Leah.
2. Bruiswater
Via een PR-bureau kreeg ik een SodaStream-apparaat toegezonden om er over te publiceren. Ik schrijf alleen over dingen die passen bij mijn blog en dit vond ik een welkome sponsoring in mijn afvalvrije challenge.
Volgens berekeningen van een wetenschappelijk instituut is de CO2-uitstoot van SodaStream-apparaten 80 procent lager dan die van reguliere frisdrank in plastic flessen. Bovendien gebruik je dus geen plastic flessen meer, behalve de fles van SodaStream zelf en het kleinere meeneemflesje voor onderweg, waarin het bruiswater ‘levend’ blijft.
Het is een handig ding, die Wassersprudler, en hij zorgt er ook nog voor dat die belachelijke voorraad plastic flessen in huis drastisch is geslonken.
Mijn SodaStream is de Spirit Icy Blue, met een mooi ijsblauw tintje. In het Duits noemen ze dit apparaat een Wassersprudler, dat vind ik er een mooi woord voor.
Het merk heeft sinds kort ook een aanlengsiroop op de markt gebracht onder de naam SodaStream Goodness met daarin puur vruchtensap (appel, citroen-grapefruit en appel-cranberry), vrij van conserveringsmiddelen, verpakt in recyclebare, glazen flessen.