WANDELEN IN NEDERLAND * Strakke lijnen, gladde weerspiegelingen, druppend en ruisend water, metalen constructies. Het Waterloopbos bij Kraggenburg is een merkwaardige mengeling van acrhitectuur, techniek en natuur. Al wandelend, sta je steeds stil om je te verwonderen. Dit is een van de bijzonderste bossen van Nederland.
Tijdens een bloggerstrip van Visit Flevoland hadden we één uur om hier te kijken. Ik heb in dat uur bijna 200 foto’s gemaakt. De eerste 90 alleen al van het eerste bouwwerk waar je op stuit vanaf de ingang: Deltawerk.
Imposant eerbetoon
Het solide werk zit vol beweging. Na elke stap die je zet, staat het ogenschijnlijk in een andere hoek. Beton vouwt zich, helt over, strekt zich uit. De stenen elementen weerspiegelen zich in het gladde water. Aan de waterkant verzachten wilde planten het grijze, het strakke, het repeterende. Wow.
Deltawerk is een imposant eerbetoon van kunstenaars RAAAF en Atelier De Lyon. Het ligt in het grote golfbassin, waar ooit water doorheen bulderde, als testlocatie voor de Deltawerken. Hier werd onder andere onderzoek gedaan naar de pijlers van de stormvloedkering in de Oosterschelde. In de betonnen goot werden zeegolven nagebootst en gemeten.
Restanten van een opmerkelijk laboratorium
Zo zijn in het Waterloopbos talloze restanten van waterwerken van over de hele wereld, die hier vanaf 1951 op schaal werden nagebouwd om proeven mee te doen. Het zijn restanten van het opmerkelijke ‘waterloopkundig laboratorium’. Ingenieurs bouwden hier modellen van havens en stuwen, om er allerlei scenario’s in na te bootsen en de gevolgen ervan berekenen. De haven IJmuiden, maar ook die van Bangkok is er op schaal gebouwd.
In 1996 is het lab ontmanteld (nabootsingen kunnen nu ook met de computer worden gedaan) en raakte het langzaam vervallen. Sinds 2020 heeft Natuurmonumenten zich over het bos ontfermd. De restanten van de 35 proefplekken vormen samen en rijksmonument, dat zich wonderwel mengt met de flora en fauna die zich rond water en in bos thuisvoelt. Er groeien dus watermunt en tongvarens, er vliegen de weidebeekjuffer, ijsvogel en grote gele kwikstaart. Inmiddels worden de waterwerken stukje bij beetje gerestaureerd. Het is een wonderlijk bos, met talloze fotogenieke plekken.
Vanaf het paviljoen lopen paaltjesroutes voor wandelingen van 1 tot ruim 8 kilometer.
Het geluid van het Waterloopbos
Paviljoen
Kunst in de buurt
TIP: Op de fiets in deze buurt? Rijd dan ook naar de dichtbijgelegen land art aan het Zwarte Meer. Daar ligt PIER + HORIZON (2016) van kunstenaar Paul de Kort aan de dijk, met een mooie ‘Instagrammable’ houten pier in het water. Het is één van de 9 landschapskunstwerken in Flevoland. De pier refereert aan een strekdam die hier lag voor de inpoldering. In het water drijven rietmattten (kraggen) die door stroming en wind bewegen.
Die beweging en de activiteit van bezoekers op de pier (mensen, vogels) zijn een tijdje vastgelegd door een webcam vanaf de Zwartemeerdijk. Op een website kun je beelden bekijken van de langzame en snellere veranderingen die het landschap en het kunstwerk ondergaan.
Andere landschapskunstwerken zijn De Groene Kathedraal van Marinus Boezem bij Almere, de beroemde zittende man in de haven van Lelysstad: Exposure van Antony Gormley en het Observatorium van Robert Morris bij Lelystad. Meer info over de land art in Flevoland en activiteiten ertomheen vind je hier.
