Ik mocht aanwezig zijn bij een van de voorvertoningen van de natuurfilm De Wilde Stad. Deze bioscoopfilm gaat over de dieren waarmee stedelingen samenwonen in Amsterdam, gezien vanuit het perspectief van een huiskater die door de straten sluipt. Hij ziet alle dieren hun gang gaan en dat levert verrassende momenten op. Die doen huiveren, vrolijk verbazen en vertederen.
Vanaf 1 maart 2018 is deze stadsnatuurfilm in de Nederlandse bioscopen te zien.
De meeste fragmenten zijn opgenomen in de binnenstad en het havengebied van Amsterdam, maar ook op begraafplaats Zorgvlied en in stadsdeel IJburg. Enkele ondergrondse scènes met ratten zijn in het riool van Arnhem gefilmd.
Mee met de kater
Abatutu is de zwartwitte kater die de kijkers meeneemt op zijn dagelijkse rondje door de stad. Hij vertrekt door zijn katteluikje en loopt de wijde wereld van ‘wild Amsterdam’ in. Op zijn tocht komt hij langs verschillende dieren. Gewone alledaagse zoals duiven, ‘akelige’ zoals ratten, exotische zoals halsbandparkieten.
Zwartijdende duif
Grappig is de ‘zwartrijdende’ duif in de metro, die niet eens wordt opgemerkt door de passagiers die op hun smartphone staan te turen. Bijzonder is de sperwer die door de binnentuinen raast en daar diverse tuinvogels wegkaapt. Imposant zijn de vele reigers die aan het eind van de dag op de Albert Cuyp verschijnen bij de viskraam, en visresten wegpikken. In één keer slokken ze een harinkie door hun lange keel. Yike!
Treurige meerkoet
Een beetje deerniswekkend is de meerkoet. Deze zwartwitte watervogel levert bijzonder filmmateriaal op. Zoals dat van het paartje dat wel eieren weet te leggen, maar het nest niet voor elkaar krijgt. De eieren rollen over het gladde dekzeil van een sloep, moeder probeert ze onder controle te krijgen en vader poogt nestmateriaal aan te voeren, maar de operatie mislukt jammerlijk.
Andere paren vlechten juist fantasievolle nesten van allerlei stadse vondsten. Roodwit afzetlint, krantensnippers, een Koningsdag-boa: het is allemaal geschikt bouwmateriaal!
En dan die meerkoetjongen die uiteindelijk uit de eieren breken… Met hun rode kop en oranje fluffy haar zijn ze best lelijk. Als ze eenmaal groot genoeg zijn om in het water te worden geduwd, komt meteen een meedogenloze meeuw aanvliegen. Hij klauwt een te ver afgedreven meerkoetpeuter uit de gracht en vliegt weg, het beestje nog spartelend in zijn bek. Ach toch…
Heerszuchtige slechtvalk
Superfraai zijn de slechtvalken bovenop de wolkenkrabber van ABN Amro op de Zuidas. Ze spiezen hun aas – voer voor de kleintjes – op de pinnen die eigenlijk bedoeld zijn als vogelweerders. Bovenop het logo van de bank nota bene.
Voor hun hongerige kroost moeten ze wel acht keer per dag jagen. Met 350 kilometer per uur pikken ze duiven en spreeuwen uit de lucht pal boven de steenwoestijn.
Mooie momenten
Geestig zijn de eekhoorns die walnoten knagen in de bomen op de begraafplaats en de veldmuis die vervolgens onderaan de restjes opvangt. Fascinerend is de vos die bij een snackbar leverworst krijgt gevoerd. Aandoenlijk is de rat die in zijn hol smult van een stukje fastfoodpatat mét ketchup dat hij met twee klauwtjes gretig vastklemt.
IJzingwekkend zijn de piepjonge eendjes die zich van een gebouw afwerpen en flexibel genoeg blijken als ze op de grond kletteren en weer doorlopen. En na een barre tocht op zoek naar zwemwater, ternauwernood aan weer zo’n meeuw ontsnappen. Zoet zijn de paartjes gierzwaluwen, die hun hele leven samen blijven en die liggen te knuffelen op hun vertrouwde nest.
En dan die hulpeloze rivierkreeft, oorsponkelijk uit Amerika, maar inmiddels ingeburgerd in Nederland. Hij spreidt zijn beide poten met scharen wijd uit als er een fietser langskomt, die geen acht op hem slaat. Hij marcheert breeduit over de stoepen met zijn schamele lijfje, om uiteindelijk in de Amstel of een gracht te vallen, want zijn instinct roept op te zorgen voor zijn voortplanting op de waterbodem, hier in Amsterdam tussen de fietswrakken.
Prachtig is de stad en het leven dat er wemelt. Ook dat van de mens, die in dit verhaal slechts een bijrol heeft, als zijnde ook een diersoort.
Met drones en hyperlapse zijn bijzondere opnames gemaakt, waardoor de film meteen een ode is aan de hoofdstad.
Nederrap met duiven
Ook fijn is de muziekkeuze van eigen bodem. Een echt Amsterdams nummer bij de vissende reigers. Nederrap bij de duiven in de stad. Elektro bij troepen spreeuwen die zich in- en uitvouwen.
De filmmuziek is samengesteld met platenlabel Top Notch. Er zijn nummers te horen van Spinvis, The Kik en zelfs van volkszanger Manke Nelis.
VideoRapper Sef componeerde de titelsong Jungle van Beton:
Meer over De Wilde Stad
Eerdere natuurfilms van dezelfde makers zijn de prijswinnende De Nieuwe Wildernis (2013, 700.000 bezoekers) en Holland – Natuur in de Delta (2015). De film is vanaf 1 maart te zien in Nederlandse bioscopen.
Voordelig naar De Wilde Stad
TIP: in de week van 22 februari t/m 27 februari 2018 is er een speciale De Wilde Stad-actieweek bij de bioscopen van Pathe met een speciaal verlaagde prijs van € 7,50 per kaartje.