Dwalen in de beeldentuin van het Kröller-Müller Museum

Kröller-Müller Museum beeldentuin

ZOMERTIP & FOTOREPORTAGE – Het Kröller-Müller Museum heeft een geweldige beeldentuin. Een ‘outdoor-museum’, waar je echt je wandelschoenen voor mag aantrekken, want het terrein is gróót. Ik ging er een middag dwalen en raakte zo enthousiast, dat ik pas tegen sluitingstijd weer naar buiten rolde.

Het Kröller-Müller Museum staat midden in het Nationaal Park de Hoge Veluwe, tussen Otterlo en Hoenderloo. In het museumgebouw kun je een van de grootste Van Gogh-collecties ter wereld bewonderen, en nog ander fraais en beroemds, maar, eh, dat alles heb ik links laten liggen. Ik wilde naar buiten! Naar een van de grootste beeldentuinen van Europa. Er zijn 160 sculpturen van beeldbepalende kunstenaars te ontdekken op 25 hectare.

Beeldverslag van een middag beeldentuin

Bekijk mijn beeldverslag van een middagje speuren.

Het begin van een nieuwe wereld

De tentoonstelling ‘het begin van een nieuwe wereld’ is te zien tot en met 29 september. Zeven beelden staan daarom tijdelijk binnen zoals de beroemde Femme accroupie van Auguste Rodin. De expo is een eerbetoon aan de directeur die in de jaren vijftig/zestig op het idee kwam een beeldentuin aan het Kröller-Müller Museum toe te voegen. Tot dan werd de collectie van verzamelaarster Helene Kröller-Müller als ‘af’ beschouwd, omdat zij dat zelf zo vond. Maar… dan blijft een museum uiteindelijk stilstaan en aan betekenis verliezen.

Levend museum

Directeur Bram Hammacher besloot dat het groene terrein achter het museum een goede aanvullende functie kon hebben in de vorm van een beeldentuin. En zo begon hij met de aankoop van werken van gerenommeerde namen. Ik noem er een paar: de al genoemde Auguste Rodin, maar ook: Ossip Zadkine, Henry Moore, Jean Arp, Barbara Hepworth. Latere directeuren vulden de collectie aan met beeldhouwers uit hun tijd. Zo is de beeldentuin een levend museum geworden, wat weer nieuwe perspectieven biedt. Er kunnen beelden staan die eenvoudigweg niet passen in een gebouw, er kunnen beelden speciaal bedacht worden voor een plek, of kunstenaars kunnen zelf kijken waar hun beeld het best tot hun recht komt. En als bezoeker beleef je de kunst ook weer anders dan binnen besloten muren: buiten, tussen het groen, onder steeds weer veranderend licht en met vogelgeluiden op de achtergrond.

Schatzoeken

Met de plattegrond die bij de tentoonstelling is uitgebracht, kun je schatzoeken op kunstenaarsnaam, maar ook op een plek zelf kijken wie de creator is. Ik heb wat namen en werken omcirkeld die ik graag wilde zien en ben daartussendoor gaan zwerven. Zo was ik echt een hele middag zoet. Kijk wat ik trof:

Kröller-Müller
Het eerste opvallende kunstwerk is dit in de vijver drijvend beelde beeld van Marta Pan, dat steeds weer een andere aanblik biedt omdat de wind het draait en duwt.
Beelden all over, zoals de zacht glanzende ‘wolkenherder’, Berger de Nuages uit 1953 van Jean Arp, maar ook stronken uit het bos. Die dierenkop van Henry Moore en dat stuk hout… Ik zie gelijkenissen.
‘La Saison des Fêtes, 2010’ van Pierre Huyghe is een groene oase – compleet met palmboom – gegoten in een betonnen plein. De kunstenaar is gefascineerd door de dubbelzinnige manier waarop de mens omgaat met de natuur. In het cirkelvormige perk heeft hij planten gerangschikt in 12 segmenten die met 20 herdenkingsdagen over de hele wereld te maken hebben, van Valentijnsdag tot Dag van de Arbeid, Midzomernacht en het Vietnamees Nieuwjaar.
Leven! In juni bloeien de vele rhododendrons en uitbundig veel vingerhoedskruid. Op het marmer en brons van de beelden warmen insecten zich op.
Bostempeltjes uit verschillende jaren, van Pjotr Müller.
Geheimzinnige zeskantige toren zonder ingang van Sol Lewitt.
Betonnen brug van François Morellet, getiteld ‘La plate-bande’, uit 1988.
Kröller-Müller
Het markante paviljoen van Aldo van Eyck is een bijzonder samenspel tussen harde betonblokken en donkere sculpturen van verschillende makers. Vooral als de zon schijnt, ontstaat hier iets bijzonders en contrastrijks: het beton wordt licht en het brons wordt sierlijk. Ineens is het een Gesamtkunstwerk.
Kröller-Müller
De beelden spelen samen met de natuur, ze weerspiegelen, ze vangen schaduw en zon, ze reiken naar de dreigende luchten.
Ook de kleuren en vormen van de kunstwerken resoneren met hun omgeving.
Verscholen in een verloren hoek op en rond een heuvel: de Japanse monumenten en de werken van Mario Merz en Richard Serra.

Verwonderen doet tijd vergeten

Tegen sluitingstijd van de tuin, 16.30 uur, banjerde ik nog over de paden bij het Japanse Laantje. Whoops! De tijd vergeet je als je je aan het verwonderen bent… Het museum ben ik daarna nog even ingedoken, maar mijn taks bleek bereikt, voor die collectie kom ik graag een volgende keer terug.

Info beeldentuin Kröller-Müller Museum

  • Er is een ingang bij het museum, en een achteruitgang voor als je nog wilt doorwandelen.
  • Het park is groot, je kunt er echt een dagdeel zoet zijn.
  • Er staat een tent met een prachtig terras .
  • Er staan twee paviljoens, een van Gerrit Rietveld en een van Aldo van Eyck, waarin ook weer kunst is te bewonderen.
  • Op de website van Kröller-Müller kun je een schat aan info vinden over de collectie.
  • Momenteel is er een restauratietent gezet over publiekslieveling Jardin d’émail van Jean Dubuffet en over een tijdje gaat de beroemde witte drijver uit de vijver voor een opknapbeurt, Sculpture Flottante van Marta Pan. Maar de Berger de Nuages ernaast, een zacht glanzend gouden beeld, is juist weer terug in volle glorie na een zorgvuldige restauratie.

Meer lezen over cultuur en landschap

Deze website houdt statistieken van uw bezoek bij. Wij gebruiken hiervoor Google Analytics, maar zonder persoonlijke gegevens door te geven. Geef hier uw keuze aan.